Malajzia, mrekullia e prekshme aziatike

Toka e Sandokanit, tigrit të Malajzisë. Natyrë ekzotike, xhungël, florë
dhe faunë të pasur. Gjithçka që mund të kërkosh, aty e gjen pa frikë.
Këtu qytetet nuk kanë asgjë përse t’i kenë zili metropolet e mëdha të
Perëndimit. Malajzia është një nga anëtaret më të forta mes dhjetë të
tillave që bëjnë pjesë në Shoqatën e vendeve të juglindjes aziatike. Nga
ana tjetër, “Lonely Planet”, guida e famshme e udhëtimeve në
përmbledhjen e pestë vjetore, e vendosi Malajzinë në dhjetëshen e
vendeve që do të preferohen më shumë nga turistët për vitin 2010. Aty
Malajzia përshkruhet si vendi me njëmijë e një destinacione për t’u
vizituar dhe me eksperienca të paharrueshme që jo të gjithë e kanë
rastin t’i vizitojnë në jetë. Diversiteti: kjo është fjala e vetme me të
cilën mund të përshkruhet ky vend i mrekullueshëm. Nga kaotikja dhe
modernia, në Kuala Lumpur, me peizazhin thuajse mistik të Burneut me
malet e larta, plazhet ku mund të çlodhesh dhe barrierat koralore ku të
lejohet të bësh zhytje të paharrueshme apo qendrat e shumta tregtare,
gjen gjithçka nga shpirti malajzian. E sikur të mos mjaftonte ky
varietet i pabesueshëm gjeografik, takimi me njerëzit vendas do t’u
bindë akoma se Malajzia është zgjedhja e duhur që keni bërë. Përveçse
janë të dashur dhe mikpritës, ata janë edhe kuzhinierë shumë të zotë, ku
orizi vendas shoqëruar me salcë pikante është një nga pjatat e
preferuara të mijëra turistëve që vizitojnë vendin çdo vit. Plazhet me
rërë të bardhë dhe ishujt përrallorë janë ilaçi më i mirë për ata që
kanë kaluar një vit plot lodhje dhe stres. Klima e vendit bën që ta
shfrytëzosh detin përgjatë gjithë vitit. Vetëm bregu lindor i saj, nga
fundi i nëntorit në fillim të shkurtit, përfshihet nga monsunet. Por,
dëshmia më e mirë e kësaj rritjeje është kryeqyteti i saj, Kuala Lumpur,
që tregon hapat gjigandë të vendit drejt një të ardhmeje të ndritur.
Është ai qyteti që ka në gjirin e tij hotele me 5 yje, butikë stilistësh
të famshëm, restorante, lokale nate. Jeta duket se nuk ndalet kurrë:
ditën me të nxehtin ekuatorial dhe mbrëmjeve kur mijëra drita ndriçojnë
çdo cep të qytetit. Kuala Lumpur konsiderohet si një qytet i sigurt dhe
pavarësisht një zhvillimi ekonomik domethënës, vendi ka ditur të ruajë
pasurinë e tij kulturore, duke fituar një stabilitet të madh ekonomik,
politik dhe social. Duket sikur në Kuala Lumpur të gjithë njerëzit
veprojnë njëlloj. Shumica prej tyre gjatë ditës i lënë takimet në
"Sultan longue" apo te "Skybar" te "Traders hotel", lokali me pishinë
mbi çati. Pas darke, shihen në "Lecka Lecka", në qendrën "Bukit Bintang"
për të tymosur nargjile, ose në pallatin "National Press Club" për
ndonjë birrë shoqëruar edhe me ndonjë lojë bilardo, ku zakonisht të
rinjtë diskutojnë për probleme të rëndësishme, mes të cilave edhe liria e
kufizuar e shtypit. Në vend ka shumë myslimanë. Sipas të dhënave,
përqindja e tyre në Malajzi është 65 për qind, ndërsa në Kuala Lumpur
akoma më e ulët. Në fakt, që nga mesi i viteve ‘80, Kuala ishte një
qytet kinez, i populluar nga pasardhësit e atyre që kishin ardhur një
shekull më parë, bashkë më mijëra indianë, kur Malajzia ishte koloni
britanike, për të punuar në plantacionet e kauçukut. Popullsia autoktone
e konvertuar në myslimanë nga tregtarët arabë, preferonin të kultivonin
orizin. Nën qeverisjen angleze, vendi kishte gjetur një ekuilibër:
kinezët kontrollonin ekonominë, malajët politikën. Pas pavarësisë, në
vitin 1957, diferencat ekonomike filluan të ndiheshin dhe në vitin 1969.
Malajët nisën një revoltë etnike. U krijua kështu "National Economic
Policy" (NEP), që u garantonte atyre një trajtim të favorizuar për
studim dhe punësim. "Diçka e tillë nuk mund të ndodhë më. Ata e kuptuan
rëndësinë e kinezëve. Kriza globale këtu po shihet si një mundësi",
shton më tej Irene. Programi i Kryeministrit të ri, Najib Razak, i jep
të drejtë. Sapo është deklaruar se qeveria do ta modifikojë NEP-in. Si
shkëmbim ka propozuar "New Economic Model", për të rritur sektorin e
shërbimeve dhe për të vendosur "një ekonomi të bazuar mbi njohjen". Edhe
për Lin Wei-Ling, kriza është një mundësi e mirë. "Pasiguria është
pozitive, të jep energji", thotë kjo zonjë simpatike, një artiste e
njohur në Kuala. Galeria e saj me emrin "Wei-Lang Gallery" gjendet në
një pallat të vogël të lagjes indiane. Veprat e ekspozuara përfaqësojnë
tendencat e artit malajzian. Qyteti është tmerrësisht shumë i dhënë pas
artit. Një ndër simbolet e tij janë edhe "Petronas towers", kullat
binjake me lartësi 452 metra. Të programuara nga argjentinasi Cesar
Pelli dhe të përfunduara në vitin 1998, janë bërë simbol i progresit
ekonomik kombëtar. Deri në vitin 2005 mbanin me krenari edhe rekordin e
ndërtesave më të larta në botë. Ato quhen Menara 1 dhe 2 dhe lidhen
midis tyre në katin e 41-të dhe 42-të nga një urë qiellore. Në këmbë të
tyre gjendet një qendër e madhe tregtare. Një tjetër simbol, më pak
evident, por me më shumë domethënie, gjendet në 25 kilometra më në jug.
Është Putraya, kryeqyteti i ri administrativ. Një qytet model, i
ndërtuar për t‘u bërë qendra e parë qeverisëse elektronike. Një qendër
superteknologjike dhe ultra-ekologjike, me 70 për qind hapësirë jeshile
dhe ujë. Pjesa tjetër është e mbushur me ndërtesa në stilin modern arab,
fakt që ka hasur në kritikat e minoriteteve. "Mund të duket një qytet i
Gjirit Persik, por është çmimi për t‘u paguar nëse duam të jemi në
qendër të financës islamike". Hapësira tjetër publike e Kuala Lumpurit
ndjek modelin e Singaporit apo Tokios. Monumentet arkitektonike
përfaqësohen shpesh nga hotele të mëdha apo qendra tregtare. E fundit
nga këto vepra është "Pavilion", një qendër tregtare e shndërruar në një
qendër luksi planetare, e populluar nga kineze të veshura me fustane
mëndafshi, gra indiane me sari, malajë, ose arabe të mbuluara me xhihab.
Nuk mungojnë as ato që vërtiten nëpër dyqanet shik, "Gucci" apo
"Prada". Një tjetër vepër mbresëlënëse është edhe "Feast village", një
"fshat" i përbërë nga 13 restorante me kuzhina të ndryshme, të ndërtuara
nga dizajnuesi japonez, Yuhkuchi Kawai, në brendësi të hotelit
"Marriot". Lokali, i ndërtuar me 9999 shishe, është një restorant arab,
ku nuk shërbehen pije alkoolike.